Έχει παρατηρηθεί ότι οι άνθρωποι που έχουν σε αρμονία το ενεργο-πληροφοριακό τους σύστημα αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες της ζωής και τα εμπόδια με πολλή περισσότερη ευκολία και χάρη, αποδεχόμενοι τις προκλήσεις της, έχουν καλύτερο έλεγχο πάνω στις σκέψεις, στα συναισθήματα και στις πράξεις τους και είναι πολύ περισσότερο χαρούμενοι από το μέσο όρο των ανθρώπων.
Επίσης, έχει διαπιστωθεί μέσα από τη χρήση μηχανημάτων φωτογράφησης της αύρας και μηχανημάτων αξιολόγησης της ενεργειακής κατάστασης θεραπευόμενων, πριν και μετά την υποβολή τους σε ενεργειακή θεραπεία με τα παραπανω συστήματα θεραπευτικής, ότι οι περισσότερες, αν όχι όλες οι υπάρχουσες προ θεραπείας, ελλείψεις ή δυσλειτουργίες του συστήματος των τσάκρα, των μεσημβρινών και της ενεργειακής κατάστασης των οργάνων του σώματος επιδιορθώνονται ύστερα από την θεραπεία.
Τούτο ισχύει ακόμη περισσότερο για τους ανθρώπους που έχουν μπει συνειδητά στο πνευματικό μονοπάτι, έχουν συντονιστεί σε υψηλή συχνότητας ενέργειες και κτίσει τα λεπτά τους σώματα μέσα από συντονισμούς και κάθε είδους διαλογιστικές πρακτικές. Οι μυημένοι άνθρωποι έχοντας διαμορφώσει ένα πολύ προηγμένο και δυνατό ενεργειακό σύστημα, καταφέρνουν να προσλαμβάνουν και να διατηρούν πολύ περισσότερο φως στα λεπτά τους σώματα. Σε αυτό συμβάλλει και η βαθύτερη επαφή και μελέτη διαφορετικών εσωτερικών παραδόσεων, οι οποίες, αποδεχόμενες την αιωνιότητα της ψυχής και την θεωρία των πολλαπλών ενσαρκώσεων, διδάσκουν την αποταύτιση από το παροδικό εγώ και από το φυσικό σώμα και τη σύνδεση με την θεική μας / μη δυική υπόσταση και συνειδητότητα, συγκλίνοντας στο ότι, η κάθε μας ενσάρκωση αποτελεί μία τάξη σχολείου όπου λαμβάνουμε μαθήματα και περνάμε εξετάσεις.
Η διαφορά λοιπόν ανάμεσα σε ένα σπουδαστή και ένα άτομο που απλώς δέχεται μια θεραπεία είναι ότι ο σπουδαστής μαθαίνει σταδιακά να μεταδίδει όλο και υψηλότερες συχνότητες. Ο θεραπευόμενος μπορεί να λάβει οποιαδήποτε συχνότητα κατά τη διάρκεια της θεραπείας, αρκεί να είναι ανοιχτός σ’ αυτό.
Στο παραπάνω πλαίσιο, σταδιακά, με το πέρασμα του χρόνου, άρχισα να διαπιστώνω ως εκπαιδευόμενη, ότι ο συντονισμός σε υψίσυχνες ενέργειες, μπορεί να είναι επαρκής για την αποτελεσματική θεραπεία, ακόμη και πολύπλοκων παθήσεων, ωστόσο, δεν σε οδηγεί, κατ ανάγκη στην πνευματικότητα, πολύ δε περισσότερο στην αφύπνιση και στην σύνδεση με τον ανώτερο εαυτό και με τον πνευματικό κόσμο. Το πνευματικό μονοπάτι, το οποίο, καθώς προχωράς, γίνεται ολοένα και πιο κακοτράχαλο, πρέπει να το διανύσει κανείς, μέσα από προσωπική καθημερινή άσκηση, μέσα από διαλογιστικές πρακτικές και ασκήσεις, οι οποίες επιτρέπουν την οικοδόμηση των λεπτών σωμάτων και των ενεργειακών μας κέντρων μέσα και έξω από το σώμα. Η δουλειά αυτή είναι που κτίζει το ενεργειακό σύστημα του ατόμου και κάθε συνειδητοποίηση και κάθε βήμα προς την αφύπνιση και την Εγώ Ειμί παρουσία κτίζει ολοένα και περισσότερο και φωτίζει τα λεπτά σώματα, επιτρέποντάς στον φορέα να δέχεται και να δουλεύει με ακόμη πιο υψίσυχνες ενέργειες χωρίς να εξαντλείται σωματικά.
Από την άλλη, όπως μου έδειξε και η δική μου αρχική εμπειρία με τις ενέργειες, ο συντονισμός σε ισχυρές θεραπευτικές συχνότητες που δεν συνοδεύεται από την υποχώρηση του εγώ, η οποία επιτυγχάνεται μέσα από τα παραπάνω, δίνουν από ένα επίπεδο και μετά, στον θεραπευτή μια ψευδαίσθηση παντοδυναμίας, που μπορεί να αποβεί πάρα πολύ επικίνδυνη και για τον ίδιο και για τους θεραπευόμενους και για τους μαθητές του, αν έχει φτάσει στον βαθμό του δασκάλου. Η θεραπεία και η χρήση των ενεργειών γίνεται στην περίπτωση αυτή, μέσον συσσώρευσης δύναμης και όχι εργαλείο για την υπηρεσία προς τον άνθρωπο και τον πλανήτη.
Είναι βέβαια, αναγκαίο να παραδεχτούμε, ότι στις μέρες μας, με την επιταχυνόμενη εξέλιξη της Γης από ενεργειακή άποψη, νέες ενέργειες κατεβαίνουν και εμπεδώνονται στον πλανήτη. Στις συνθήκες αυτές το να συνεχίζει να υποστηρίζει ότι δεν χρειάζεται συντονισμός σε νέες ενέργειες, αλλά, ότι αυτό που μας ενδιαφέρει είναι το ποιοι είμαστε, και ότι με απλή καθημερινή διαλογιστική πρακτική θα κατορθώσει κάποιος να κτίσει τα λεπτά του σώματα, ώστε να ανεβάσει τόσο την δόνησή του, να ενισχύσει τις συνδέσεις του με τον πνευματικό κόσμο και να κατεβάσει ενέργειες είναι μια ουτοπία. Χρειάζεται, λοιπόν, μια παράλληλη και ταυτόχρονη πορεία που θα βοηθήσει το άτομο να ωριμάσει πνευματικά, ενώ παράλληλα θα του παράσχει μέσω συντονισμών, όλο και πιο ισχυρά εργαλεία θεραπείας και αφύπνισης.
Σκέφτηκα, λοιπόν να οικοδομήσω την σχολή μου με βάση την φιλοσοφία και τις αρχές αυτές, οι οποίες ανρικατοπρτίζονται και στο πρόγραμμά της.
Από τα παραπάνω προκύπτει πως η ικανότητά μας για θεραπεία και η δύναμή μας ως θεραπευτές είναι απόλυτα συνυφασμένη με την γνώση των εσωτερικών κόσμων, με την ικανότητα σύνδεσής μας με τον ανώτερο εαυτό μας ως αναγκαίο σταθμό για την περαιτέρω επαφή μας με τα πνευματικά όντα, με την με την αποταύτισή μας από το παροδικό εγώ, με το να εκλαμβάνουμε την θεραπεία ως υπηρεσία και όχι ως προσωπικό κατόρθωμα που οφείλεται στις δικές μας ικανότητες και γνώσεις και που πρέπει να οδηγεί στην προσωπική μας καταξίωση. Στην κατεύθυνση αυτή, ο μεγάλος μύστης Στυλιανός Αττεσλής ή αλλιώς «ο Δάσκαλος», επαναλάμβανε συχνά: «δεν είμαι εγώ που τα λέει όλα αυτά, είναι το Αγιο Πνεύμα….»